stosunki własności
Encyklopedia PWN
kodeks
prawo akt normatywny, współcześnie wydawany z reguły w formie ustawy, stanowiący zbiór zasadniczych przepisów regulujących wyodrębnione dziedziny stosunków społecznych;
[łac. codex ‘księga’, ‘spis’],
ogradzanie, ang. enclosure 
,
system reorganizacji praw własności lub użytkowania ziemi, znany w Anglii od XII do XIX w., który odegrał istotną rolę w rozwoju kapitalistycznych stosunków własności i produkcji oraz w przebudowie struktury angielskiej gospodarki wiejskiej;
,
socjalizm
ideologie i ruchy społeczne powstałe w XIX w., dążące do ładu społecznego opartego na zasadach wspólnoty, równości i racjonalnego zarządzania gospodarką; w myśli marksistowskiej faza rozwoju społecznego, następująca po kapitalizmie (termin używany zamiennie z terminem „komunizm”); określenie stosowane niekiedy w charakterystyce ustroju społecznego tych krajów wysoko rozwiniętych (zwłaszcza europejskich), w których gospodarce rynkowej towarzyszy daleko posunięta redystrybucja dochodu narodowego i realizacja koncepcji państwa dobrobytu.
[łac. socialis ‘społeczny’],
banki
ekon. przedsiębiorstwa zajmujące się pośrednictwem finansowym polegającym na gromadzeniu depozytów i udzielaniu kredytów.
[wł. banca ‘stół’, ‘ława’],
